Back to: میاں محمد بخش کلام
| اول حمد ثنا الہی تے جو مالک ہر ہردا اس دا نام چتارن والا کسے میدان نہ ہردا |
| اوہ محبوب حبیب ربانا تے حامی روز حشر دا آپ یتیم یتیماں تائی تے ہتھ سرے پر تھردا |
| آپ مکانوں خالی اس تھیں کوئی مکان نہ خالی ہر ویلے ہر چیز محمّد رکھ دا نت سنبھالی |
| پاک کریم امت دا والی تے مہر شفاعت کردا جبرائیل جہے جس چاکر تے نبیاں دا سر کردا |
| موسیٰ خضر نقیب انہاں دے تے اگے پجھن راہی اوہ سلطان محمّد والی تے مرسل ہور سپاہی |
| حسن بازار اوہدے سو یوسف پردے ہون وکاندے ذوالقرنین سلیماں جیسے خدمتگار کہاندے |
| جیون جیون جھوٹا ناواں موت کھلی سر اتے لکھ کروڑ تیرے تھیں سوہنے خاک اندر رل ستے |
| بن آئی جند نکلے ناہیں تے کوئی جہان نا چلدا ڈاہڈے دے ہتھ قلم محمّد وس نہیوں کجھ چلدا |
| لوئے لوئے بھر لے کُڑِیے جے ددھ پانڈا بھرن شام پئی بن شام محمد تے گھر جاندی نے ڈرنا |
| دلبر مینوں منہ نہ لاندا تے عشق پسند نہ کرد کھوں پئی سب کیتی کتری تے سکہ بنیا ذر دا |
| یار کرے جد اپنا تینوں رکن ہور اشنایاں ماں پیو سجن یاد نہ رہسن حرص نہ پینا بھائیاں |
| نیچاں دی اشنائی کولوں تے فیض کسے نئی پایا ککر تے انگور چڑھایا ہر گچھا زخمایا |
