Back to: میاں محمد بخش کلام
| ہک دن کرن شکار شکاری باری اندر آیا آ درخت گھنے دی چھاویں اُس نے ڈیرہ لایا |
| نالے بز ہوایوں اُڈدا آ بیٹھا اُس رکھ تے! طمعہ لوڑے ماس نہ چھوڑے آیا ظالم بھکھ تے |
| ہیٹھ شکاری باز اُتے سی وچ بیٹھی اِک کُگھی دُشمن ویکھ کہے اج مین وی چوگ اجل دی چگی |
| ہیٹھوں شست شکاری جوڑے تیر کُگھی نوں لاواں اُتوں باز تکے جے اُڈے تے پکڑ شتابی کھاواں |
| کُگھی جدوں اونہاں ول ڈٹھا کردی فکر گھنیرا کہندی ربا کیوں کر رکھسیں بچن نہیں ہُن میرا |
| تیر لگن وچ دیر نہ کوئی ، کجھ تدبیر نہ چلدی آہی گھڑی ازل دی ایہو وچہ تقدیر ازل دی |
| جاں رب رکھن اُتے آیا کی سبب بنایا کُگھی ول شکاری تکدا شست دھیاں بھڑایا |
| پچھوں ناگ چلائے اس نوں دند آلود زہر دے تیر چھٹا اوہ لگا بازے دونویں دشمن مردے |
| کُگھی بیٹھی رہی اُتھائیں ،چنگی بھلی نروئی مارن والے موئے محمدقدرت رب دی ہوئی |
